بدترین دروغ

خب من هیچ ایده ای برای پست ندارم حقیقتش،اما خب این روز ها اطرافیانم چیز های زیادی بهم میگن و من فکر نمیکنم حقیقت رو بگن. و همین باعث شد که بخوام دوباره بخش سوالات من،جوابای شما:) رو راه بندازم. موضوع امروز راجع به دروغه. میدونم موضوع قشنگی نیست و شاید خیلیاتون از این موضوع خوشتون نیاد،اما خب سعی میکنم برای موضوع های بعدی چیزای بهتری انتخاب کنم و اره دیگه همین:″)

بدترین دروغی که تا حالا بهتون گفته شده،چی بوده؟ و از کجا فهمیدن که دروغ هست؟ اگه فرد دروغ گو ببینید،چه چیزی بهش میگید؟

و اگه دوست داشتین میتونید ناشناس بیاید:″)

چالش ۱۹ سوال مرینا!

ادامه مطلب

!*-*H.B.D kalista

امروز تولد کیه؟*-* کالیستا خانوم!:″) اونی که بوی چمن های خیس رو میده..~

خب کالیستا،میخوام بدونی که من خیلی خیلی دوستت دارم و واقعا آدم دوست داشتنی ای هستی و واقعا وایب سافتی داری دخترD:

راستش نمیدونم چی باید بگم،چون زیاد نمیشناسمت اما خب درونت یک مهربونی خالصی وجود داره و من توی آدمای کمی این نوع مهربونی رو دیدم:″)

تو واقعا بوی گل و گیاه ها رو میدی،از اون دخترهایی هستی که هرروز به گیاهشون آب میدن و منتظر بزرگتر شدن گیاهشون هستن. تو از اون آدما خاصی هستی که با حرف هاشون میتونن قلب یه آدم رو پر از اکلیل کنن*-*

شاید این روزا زندگی بهت سخت بگذره،اما خب کالیستا همه ی اینا یه روز تموم میشن میدونم دوران های سخت هست اما بعد دوران سخت دوران خوب هم میرسه مطمئن باش:″)

و اگه دلت میخواست باهم حرف بزنیم بیا بگو و خجالت نکش بدون از صحبت باهات خیلی خیلییی خوشحال میشم!

مرسی که کالیستایی،مرسی که وایب جنگل های بارونی،چمن های خیس و گل هایی که تازه شکوفه دادن رو میدی:″)

برات آرزو میکنم که از ته دلت بخندی و شاد باشی،بتونی به رویاهای قشنگت برسی و به آدمایی که دوستشون داری نزدیک تر بشی.

درکل بدون خیلی خیلی دوستت دارم*-* تولدت مبارک کالیستا شی*---*!

شعر های نورانی..~

غرق در جریان باریک کلمات~

مارسیس مرگش را نواخت

مرگی از جنس رنگ

                                       

گلهای رز

و پروانه های اکلیلی

به یاد پائولا

                                      

غرق در جریان باریک کلمات~

گفت خاموش چون تو مجنون نیستی

ای ستاره ی دنباله دار

                                   

Im drowning

deep in the heart

a letter from Ao

                                   

When your gone

I wish "LOVE" only needed "LOVE" to be perfect

i promise

 

 

پ.ن۱: منبع چالش اینجاست از سلین ممنونم که من رو به این چالش دعوت کرد ولی خب متاسفانه شعر هام خیلی خوب از آب در نیومدن...

پ.ن۲:اینکه از عنوان های یکی استفاده نکردم به این معنا نیستش که عنوان هاش قشنگ نبودن،من فقط نتونستم عنوان هاشون رو با عنوان های دیگه کنار هم بزارم:″)

کهکشانی درون زخم هایم

​​زخم هایم را دوست دارم،

به همان اندازه که تو زیبایی ات را دوست داری.

ز زخم های درونم چیزهایی را آموختم

که زخمی نبودن هرگز آن ها را به من یاد نداد

درون زخم هایم خون نمی بینم،بلکه درون آنان کهکشانی میبینم

کهکشانی که هر ستاره ی آن یک تجربه است

من ​درون زخم هایم به دنبال ستاره ها میگردم!

​​​​زخم هایم مرا به آنچه که الان هستم تبدیل کرده اند.

من قوی بودن را ز آن ها آموختم....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

خیلی یهویی،پس فکر می کنم بتونم اسمش رو بزارم چرت و پرت؟! -و باید بگم که این شعر نیست- 

صندلی داغ′-′

خب،من یک بار صندلی داغ گذاشته بودم ولی از اونجایی که نصفتون ایگنور کردینش تصمیم‌ گرفتم دوباره بزارم هرچند یک حسی بهم میگه قراره باز هم ایگنور شم..~ 

ولی خب دلم خواست بزارم دیگه*-* مخصوصا الان که میتونم کلی پرحرفی کنم!

همین دیگه و ممنون میشم ایگنور نکنید:″

                                        

شاید

شاید اگه من، ′رها′ نبودم میتونستم واقعا آزاد باشم.

شاید میتونستم دوباره از ته دلم بخندم.

شاید میتونستم دوباره بزارم که موج های دریا با پاهام برخورد کنن.

شاید میتونستم دوباره از راه بغل ارتباط بگیرم.

شاید میتونستم دوباره کیوت باشم و ذوق کنم.

شاید میتونستم دیگه بین حرف های قلب و مغزم گیر نکنم.

شاید میتونستم که دیگه هرگز نگم ′شاید میتونستم′.

-رها

#خزعبلات

متاسفم..برای خودم..

یکشنبه با یکی از دوستام دعوام شد،

کل شب ذهنم درگیرش بود و فکر میکردم

که فردا قراره کلی فحش ازش بشنوم

و بهم بی محلی کنه.

انتظار داشتم فردا به طرز دردناکی قلبم رو

بشکنه و تنهام بزاره،حتی شب انقدر بهش فکر

کردم که قراره بعدش طوری که انگار اصلا وجود

نداشتم فراموشم کنه نتونستم بخوابم.

امروز دیدمش،اومد بغلم کرد و بهم

گفت″ببخشید..من یکم زیادی بی عقل شده بودم″

اون لحظه من فقط سکوت کردم..انگار نمیدونستم

چی باید بگم ناراحت شدم چون کامل نشناخته بودمش

اما سعی کردم بهش نشون ندم چون حتما

فکر میکرد به خاطر ′اون′ ناراحتم.

پس فقط بهش گفتم اشکالی نداره منم بی عقل بودم.

بعد که اومدم خونه تمام مدت به ′خودم′ فکر کردم.

اینکه مغزم پر شده از تیکه و بی محلی و فراموش 

شدنای بی رحمانه.

فقط میتونم بگم...برای خودم متاسفم که

با آدمایی بودم که درونشون چیزی جز کینه

و نفرت نبود و باز هم برای خودم متاسفم

که اونقدر باهاشون بودم که مهربونی یادم رفت.

#خزعبلات