امای عزیزم،زندگی شاید همیشه پر از خنده نباشد. شاید گریه کنیم و زجر بکشیم،اما همیشه در آخر به شادی میرسیم. چون این ″زندگی″ است.

عجیب است که من این را بگویم،مگر نه؟ اما گاهی اوقات افرادی که در غم هایشان غرق میشوند میتوانند حتی بیشتر از افرادِ شاد زنده بودن را احساس کند؛ و زنده بودن واقعا قشنگ ترین احساسی است که میتوانی داشته باشی. 

درست مثل گل ها. ایزابلا؛گل قاشقی ای که چندماه پیش گرفتم را به یاد داری؟ همه ی برگ هایش خشک شدند. ″دیگر امیدی به او نیست.″ مامان این را میگوید، من مخالفم. میدانم که ایزابلای زیبای من دوباره گل میدهد،آنموقع میتوانم برایش آنشرلی بخوانم. شاید هم با او برقصم.

راستی،میدانی چرا با مامان مخالفم؟ چون من هم همینجوری بودم. هم من ؛ هم او. اما اکنون ما شاد هستیم و ایندفعه خبری از لبخند هایی که از اجبار میزدیم، نیست. حقیقتش این که بگویم این شادی از اعماق قلبمان است باعث میشود بخواهم به خودم افتخار کنم.

امای عزیزم،با وجود همه ی ناکافی ها و غم ها اگر فقط به یاد داشته باشی که بالای سرت را نگاه کنی میتوانی ستاره ها را ببینی. کدام یکی بیشتر برق میزند؟ آن تو هستی! همانقدر درخشان و خوشحال. ستاره ها را بشمار عزیزم،مطمئنم میتوانی یک نردبان درست کنی؛بالا بروی و یکیشان را برداری. بگذاریش درون قلبت تا امید وارد رگ هایت شود و شاد باشی.

چگونه همچین چیزی ممکن است؟

خب؛این زندگی است. دقیق نمیدانم چگونه،فقط میدانم به احساسش میگویند زنده بودن. زندگی پر از ناامیدی است و آخر ناامیدی،امید وجود دارد عزیزم. چون تو هرچقدر هم ناامید باشی باز هم چیزی هست که جرقه ها را درون تو به وجود بیاورد.

و تو؛ اکنون زنده ای و نفس میکشی،درست مثل همه ی آدم های اطرافت. فقط احساس زنده بودنت،کمی با آنها فرق میکند؛چون این شادی پس از ناراحتی است. چون تو فهمیده ای که به زخم هایت برای رشد کردن نیاز داشتی،به آن اتفاقاتی که تو را به جنون رساند هم همینطور. به همه ی ناراحتی هایت فکر کن؛بعد به شادی هایت. این ها نشانه ی چی هستند؟ نشانه های زنده بودن!

من هم زنده ام،به گل هایم آب میدهم؛برای ایزابلا آنشرلی میخوانم،به کلاس رقص میروم،موهایم را رنگ میکنم و پیانو میزنم. و با تمام وجودم عاشق زندگی‌ هستم. این که قرار است تجربه های جدیدی کسب کنم،آسیب ببینم و درد بکشم و آخرش دوباره بخندم من را به هیجان میاورد! شاید دیوانگی باشد؛اما زندگی است دیگر!

                                            

پی‌نوشت: سلام! من برگشتم=]